Vermijd burn-out. Versterk je veerkracht. Bevrijd jezelf van perfectionisme en uitstelgedrag. Ontdek wat je gelukkig maakt. En word de beste versie van jezelf.
Je zit aan je keukentafel, telefoon in de ene hand, een halfvolle mok in de andere.
Je scrollt, zucht, veegt weer verder.
Alles is zoals altijd. Je weet zelfs niet meer wat je zocht.
Op de achtergrond klinkt de vaatwasser, of misschien een kinderstem, of gewoon de stilte tussen twee verplichtingen in.
En ineens, zonder waarschuwing, die gedachte:
Wat als dit niet het leven is dat je wou?
Niet dat het slecht gaat. Je hebt een job, een woning, misschien iemand die op je wacht. Maar ergens, diep vanbinnen, klopt iets niet meer mee. Alsof je in een toneelstuk speelt waarvan je de rol niet meer kent.
Geen drama. Geen burn-out. Gewoon die tergend stille vraag:
Wat als?
De vraag die je alles kost. En alles geeft
‘Wat als’ is geen motivatiequote voor op Instagram. Het is een breekijzer. Een opstand in twee lettergrepen. Geen schreeuw, maar een fluistering die niet meer weggaat.
Wat als je eindelijk zou zeggen wat je écht denkt? Wat als je die opleiding toch zou starten? Wat als je vertrekt?
De meeste mensen horen die fluistering. De meesten negeren ze ook. Omdat het risico’s zijn. Omdat ‘wat als’ ook kan eindigen in chaos, ruzie, ongemak.
En toch: de enige weg naar iets anders begint met die vraag.
Confronterende oefening:
Noteer je drie grootste verzuchtingen.
Zet daar één ‘wat als’-vraag bij.
Kijk er vijf minuten naar. Zonder iets op te lossen. Gewoon kijken.
Het comfort van een leven dat je niet meer voelt
We bouwen zekerheid zoals een vogel zijn nest bouwt: takje per takje. Huis, werk, gewoontes, Netflix. Alles netjes gewoven tot een warm omhulsel.
Maar op een dag merk je dat je geen vogel meer bent. Je bent een kooi geworden.
We houden van het bekende. Zelfs als het ons niet meer dient. Zelfs als het knelt.
“We prefer the certainty of misery over the misery of uncertainty.”
Realistische opdracht:
Wat in je leven is comfortabel, maar niet voedend?
Schrap daar deze week 1 ding van. Desnoods iets kleins: een zinloze vergadering. Een WhatsApp-groep. Een verplichting die nergens toe leidt.
Simpel is niet makkelijk
Verandering vraagt geen hogere wiskunde. Wel moed.
Je weet wat je te doen hebt:
Minder eten, meer bewegen.
Eerlijk praten, niet verzwijgen.
Iets opstarten, iets loslaten.
Maar het weten is nooit het probleem. Het beginnen wél.
Wrede mini-test:
Wat is het eerste kleine ding dat je kan doen? (Bv. iemand bellen, iets opzoeken, iets schrappen)
Doe het binnen 24 uur. Als je het niet doet, schrijf dan op waarom niet.
De confrontatie is vaak onthutsend eerlijk: je wacht op toestemming die nooit komt.
De bullshit van ‘het juiste moment’
Het juiste moment bestaat niet.
Er is alleen het moment waarop je het zat bent.
Zat om jezelf wijs te maken dat dit later wel komt. Zat om je dromen te behandelen als speelgoed voor als je pensioen hebt.
De waarheid? Later is nu, vermomd als uitstel.
“If you don’t design your life, someone else will. And you might not like their plan.” -Burnett & Evans (2016)
Ongemakkelijke opdracht:
Schrijf één ding op dat je al minstens een jaar uitstelt.
Stel jezelf de vraag: Wat als ik het vandaag begin, imperfect en al?
En dan, plots, beweegt er iets
Verandering voelt in het begin belachelijk klein. Een gesprek dat je aanging. Een avond die je oversloeg. Een blad dat je invulde. Maar zoals druppels rotsen uithollen, zo graaft actie zich een weg in je identiteit.
De nieuwe jij begint niet met vuurwerk. Ze begint in stilte. Met een simpele vraag:
Wat als ik vandaag gewoon begin?
Geen plan van tien pagina’s. Geen levensdoel. Alleen een beweging. Een verstoring van het bekende. Een minuscule verschuiving in je richting.
Concrete opdracht:
Zet je timer op 5 minuten.
Schrijf zonder stoppen afwerkingen van deze zin: Wat als ik…
Kies daarna de zin die het meest schuurt. En doe er vandaag iets mee.
De mensen zullen kijken. Laat ze.
Als je verandert, gaan mensen dingen zeggen. Ze zullen lachen. Zich zorgen maken. Je proberen tegen te houden. Niet omdat je fout bezig bent, maar omdat jij beweegt en zij (nog) niet.
Verandering is besmettelijk én bedreigend. Dat hoort zo.
“You will be too much for some people. Those aren’t your people.”
Dus ja, je zult misschien een paar mensen verliezen. Maar je wint iets veel groters:
Jezelf.
En dat alles begon met twee woorden.
Wat als?
Als loopbaancoach, perfectionismecoach en personal breintrainer help ik mensen zoals jij om hun mindset en zelfvertrouwen te ontwikkelen en via kleine stappen naar een groots en gelukkig leven te gaan.
Met de nieuwste mentale technieken creëren we de gewoontes die jij wil en leer je goede beslissingen te nemen en los te breken van een belemmerend verleden.
Dus neem contact op wanneer je meer wil weten over hoe ik je kan helpen je problemen op te lossen en je doelen te bereiken.
Meer inzichten en tips deel ik graag met jou in een wekelijkse mail. Dus wanneer je je realiseert dat je meer uit het leven wil halen, meld je dan nu aan in via deze link omdat je dan elke week een tip krijgt toegestuurd:
P.S. Wanneer je dit artikel waardevol vindt, klik dan nu op een van de knoppen hieronder omdat je zo ook anderen inspireert met deze tips en inzichten. Of stuur het door naar één iemand die deze inzichten kan gebruiken. Want zo draag je bij aan een betere wereld. Dankjewel!
Loopbaanbegeleiding Zelfvertrouwencoach | Wim Annerel Perfectionismecoach 
🙏👍
Aum Shanti
LikeLike